ما به هم محتاجیم
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۲۵۵۱۴
شاید اینطور به نظر برسد که یک مهمانی خانوادگی، یعنی ساعتی دور هم بودن، گفتن و خندیدن و ساختن یک خاطره خوب. اما نقش این مهمانی‌ها و دور هم جمع‌شدن‌ها بیشتر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم. حضور در جمع‌های خانوادگی، احساس حمایت اجتماعی را در ما به وجود می‌آورد.
به گزارش ایسنا، روزنامه همشهری نوشت: «حرف از گذشته‌ها که می‌شود، حتماً خاطرات همراه با حسرت افرادی را می‌شنوید که از دورهمی‌های فامیلی و معاشرت‌های خانوادگی قدیمی می‌گویند و دلشان برای آن روزها تنگ شده است؛ رفت‌وآمدهایی که در گذر سال‌ها کم‌رنگ شده و حالا دیگر کمتر از دورهمی‌های خانوادگی و فامیلی خبری هست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دریافت حمایت اجتماعی
شاید اینطور به نظر برسد که یک مهمانی خانوادگی، یعنی ساعتی دور هم بودن، گفتن و خندیدن و ساختن یک خاطره خوب. اما نقش این مهمانی‌ها و دور هم جمع‌شدن‌ها بیشتر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم. حضور در جمع‌های خانوادگی، احساس حمایت اجتماعی را در ما به وجود می‌آورد. یکی از مهم‌ترین مفاهیمی که در پژوهش‌های روانشناسی تأکید زیادی بر آن شده، مفهوم حمایت اجتماعی است. حمایت اجتماعی بر اساس ارتباط فرد با اعضای مهم زندگی، مانند خانواده، فامیل، دوستان، همکاران و ... تعریف می‌شود. نیاز به تعلق‌داشتن، محبوب‌بودن، حمایت‌شدن، دوست‌داشته‌شدن، درک‌شدن و همراهی، از مهم‌ترین نیازهای روحی انسان هستند. ما برای اینکه این نیازها را تأمین کنیم، به حلقه‌ای امن از روابط انسانی نیاز داریم. هر قدر این ارتباط و شبکه حمایت اجتماعی سالم‌تر باشد، نیازهای ما هم بهتر پاسخ داده می‌شود. در کنار این نیازها، حمایت اجتماعی یک عامل پیشگیری‌کننده از اختلالات روانی مثل افسردگی و اختلالات اضطرابی است. حمایت اجتماعی عاملی برای کاهش اثر استرس‌هاست و به افراد کمک می‌کند، راحت‌تر و مؤثرتر با مشکلات و استرس‌های زندگی مواجه شوند. برقراری روابط خانوادگی باعث می‌شود افراد خود را در شبکه وسیعی از حمایت اجتماعی ببینند و عواطف خود را نسبت به هم اظهار کنند.
حلقه امن خانواده
این روزها که حضور در شبکه‌های اجتماعی بخشی جدانشدنی از زندگی افراد شده، ممکن است که این تصور به وجود بیاید که ارتباطات مجازی درد سر کمتری دارند و افراد در آنها احساس امنیت بیشتری خواهند داشت. اما از نظر روانی این احساس بی‌پایه است. ارتباط واقعی و فیزیکی با حلقه‌ای امن از افراد، آرامش خاطر و احساس امنیت روانی را به همراه دارد. یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی که در روابط خانوادگی می‌افتد، برون‌ریزی عاطفی و ابراز احساسات خود است. ابراز احساسات واقعی از جمله راه‌های تسکین مشکلات روانی است اما تنها در یک حلقه امن ارتباطی است که ما قادریم خود واقعی‌مان باشیم و احساسات‌مان را پنهان نکنیم. اعضای خانواده نزدیک‌ترین افراد چه از لحاظ عاطفی و چه از لحاظ مسائل شخصی هستند و مغز و روان انسان به طور خودکار نسبت به این موضوع آگاهی دارد. وجود حلقه ارتباطی امن باعث می‌شود کمتر به انزوا میل پیدا کنید، به این اطمینان برسید که تنها و بی‌کس نیستید و افرادی هستند که در شادی و غم کنارتان باشند.
از طرف دیگر وجود این حلقه ارتباطی باعث می‌شود احساس امیدواری کنید. فضای شادی که با مرور خاطرات خوب گذشته ایجاد می‌شود، خنده‌ها، بازی‌ها و سایر تفریحاتی که در جمع‌های خانوادگی صورت می‌گیرند، یکی از راه‌های مفید برای افزایش سطح امیدواری، کاهش استرس و کنارآمدن با مشکلات‌اند. احساس امنیت روانی یک عامل پیشگیری‌کننده از اختلالات روانی مانند افسردگی و اختلالات اضطرابی است.
نیاز سالمندان به معاشرت
سنت‌های ایرانی مانند شب یلدا یا عید نوروز، یک ویژگی مثبت و مهم دارند و آن هم اهمیت‌دادن به دیدار بزرگ‌ترها، سالمندان، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هاست. شاید تصور کنید مهمانی، مخصوص جوان‌هاست اما سالمندان هم نیاز ضروری به قرارگرفتن در حلقه معاشرت‌های خانوادگی دارند. ورود به دوره سالمندی می‌تواند چالش مهمی در زندگی هر فرد باشد و نحوه کنارآمدن با آن تا حد زیادی تحت تأثیر کیفیت زندگی فرد، سلامت جسم و روان و همین‌طور سیستم‌های حمایتی در محیط اطراف اوست. بی‌توجهی به نیازهای روانی سالمندان می‌تواند احتمال بروز بیماری‌های روحی و همین‌طور آسیب‌های مغزی مانند آلزایمر را افزایش دهد. با توجه به اینکه بروز این اختلالات می‌تواند مشکلاتی را هم برای خود فرد و هم برای اطرافیان او ایجاد کند، بهتر است برای پیشگیری از این موضوع اطلاعات خود را راجع به نیازهای سالمندان و نحوه ارتباط با آنها افزایش دهیم. داشتن سلامت روان یکی از مهم‌ترین مسائلی است که می‌تواند به سالمندان در گذراندن با کیفیت این مرحله از زندگی کمک کند. سالمندان معمولاً از اینکه اطرافیان فراموش‌شان کرده‌اند گلایه دارند. با برقراری روابط خانوادگی گرم و صمیمانه می‌توانیم احساس جداافتادگی را از سالمندان بگیریم. باید سعی کنیم آنها را در جریان اتفاقات و ماجراها قرار دهیم و مثلاً موقع گفت‌وگوهای جمعی، آنها را هم مخاطب قرار دهیم.
دیدار دوست خوش‌تر است
دوستی، سرمایه روانی ما محسوب می‌شود. بعد از حمایت اجتماعی که در حلقه امن خانواده دریافت می‌کنیم، وجود دوستانی که در کنار آنها آرامش و امنیت خاطر داشته باشیم، اهمیت زیادی در بهبود وضعیت روانی ما دارد. محققان معتقدند تنهایی می‌تواند رنج بزرگ زندگی انسان‌ها باشد، به‌خصوص اگر سن و سالی از آنها گذشته باشد و دیگر در معرض روابط اجتماعی پرتعداد نباشند. یکی از دلایل مراجعه افراد به درمان روانشناختی، احساس تنهایی است. آنها قادر به ایجاد پیوندهای اجتماعی محکم نیستند و کسی را ندارند که با آنها صحبت کنند، با آنها بخندند و اوقات خوبشان را با آنها به اشتراک بگذارند.
داشتن دوست می‌تواند از ما در برابر انزوا و تنهایی محافظت کند. داشتن روابط دوستی باکیفیت می‌تواند در سلامت روان تأثیرگذار باشد. انسان‌ها به برقراری روابط دوستانه و صمیمانه نیاز دارند، افرادی که می‌توانند به آنها اعتماد کرده تا موقعیت‌هایی ایجاد کنند که در آن بتوانند خود را از نظر احساسی تخلیه کنند. حمایتی که دوستان از یکدیگر انجام می‌دهند، پشتوانه احساس اطمینان‌خاطر و آرامشی است که تجربه می‌کنیم.
در کتاب «نیروی پنهان دوستی و رفاقت»، نوشته لیدیا دنوورث گفته می‌شود که رابطه دوستی، قدمتی به طول عمر بشر دارد. تأثیر دوستی حتی از نظر علمی هم ثابت شده، اینکه ارتباط اجتماعی برای سلامتی و طول عمر ما حیاتی است و تنهایی می‌تواند ما را بکشد. جمع‌آوری داده‌های ۱۴۸ تحقیق درباره مرگ‌ومیر در سال ۲۰۱۰ مشخص کرد که احتمال مرگ افرادی که از یک دایره اجتماعی قوی محروم هستند، برابر با کسانی است که در طول روز ۱۵سیگار می‌کشند.
نوجوانان فراری از مهمانی
اگر نوجوانی در خانواده داشته باشید، حتماً درد سر بزرگ شما راضی‌کردن آنها برای آمدن به مهمانی و حضور در جمع‌های خانوادگی است. آنها اغلب ترجیح می‌دهند با دوستانشان باشند یا مثل بیشتر وقت‌ها، سرشان توی گوشی و فضای مجازی باشد. نکته مهم این است که بخش زیادی از این رفتارها اقتضای نوجوانی و طبیعی است. ساختار خانواده و روابط بین اعضا، به‌خصوص بر کودکان و نوجوانان، تأثیر غیر قابل انکاری می‌گذارد. خانواده‌ها در کشورهای مختلف با فرهنگ‌های گوناگون، ویژگی‌های ساختاری مختص خود را دارند. طبق دیدگاه روانشناسان، والدین باید از نظر روانی به اندازه کافی ایمن باشند تا بتوانند انرژی خود را به مراقبت از فرزندشان سوق دهند. اگر فضای حمایت، احترام، لذت، رضایت و نشاط در جمع‌های خانوادگی برای کودکان کم‌سن‌تر فراهم شود، در نوجوانی هم بیشتر تمایل خواهند داشت تا با خانواده وقت بگذرانند. در این جمع‌های امن خانوادگی است که اعتمادبه‌نفس کودکان و مهارت‌های ارتباطی‌شان رشد می‌کند. فضای دوست‌داشتنی و مفرح مهمانی‌ها می‌تواند نوجوانان را به حضور در جمع خانوادگی تشویق کند اما نکته مهم این است که هرگز نباید آنها را به اجبار به مهمانی‌ها برد. نتیجه اصرار و اجبار در این موضوع این است که آنها بیشتر از قبل در لاک دفاعی فرو می‌روند و از مهمانی‌ها فراری می‌شوند.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: روانشناسي روانشناسي جراحي زيبايي بازار خودرو موفقیت جمع های خانوادگی روابط خانوادگی حمایت اجتماعی حضور در جمع مهم ترین سلامت روان معاشرت ها مهمانی ها دور هم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۲۵۵۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگاهی به تغییرات جدید در جامعه ژاپن با محوریت خانواده‌های ژاپنی
خبرگزاری مهر _گروه فرهنگ و ادب، طاهره طهرانی: ارتباطات دانشگاه‌ها در سراسر جهان، راهی است برای آشنایی دقیق و علمی با قوانین و فرهنگ‌ها و موضوعات مبتلابه مردم در سرزمین‌های دیگر؛ و گاهی همین ارتباطات باعث شکوفایی و دریافت اهمیت یا ایده‌های جدید برای حل موضوعات غالباً مشترک زندگی انسان می‌شود. روز شنبه هشتم اردیبهشت ماه به همت گروه زبان‌ها و ادبیات آسیای شرقی، نشستی با عنوان نگاهی به تغییرات جدید در جامعه ژاپن با محوریت خانواده‌های ژاپنی در دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه تهران برگزار شد که سخنران آن خانم دکتر توکویو موریتا، دانشیار دانشگاه کاگوشیما بود؛ این سخنرانی به زبان فارسی انجام شد.
صرف نظر از عنوان طولانی این نشست، می‌توان کلید واژه بحث را هویت فردی زنان در مقابل هویت اجتماعی و قانونی در جامعه ژاپن دانست، به طور خلاصه اینکه نام چقدر اهمیت دارد. در فرهنگ ما اهمیت نام بسیار زیاد است، به طوری که در شاهنامه می‌بینیم پهلوانی مانند بهرام برای آنکه نامش _که بر دسته تازیانه حک شده_ به دست دشمن نیفتد جانش را فدا می‌کند. زنان و مردان هرکدام به نام خود شناخته شده و هویت فردی خود را در عین داشتن تعلقات اجتماعی و خانوادگی حفظ می‌کنند.
خانم موریتا که فارسی را به شیرینی صحبت می‌کرد، سخن خود را با نام و نام خانوادگی خود آغاز کرد، جایی که علیرغم ساده به نظر آمدن محل اختلاف بود. در قوانین ژاپن، خانواده محور همه چیز است و تعاریف قانونی ذیل این عنوان شکل می‌گیرد، طبق قانون همه افراد یک خانواده باید یک نام خانوادگی داشته باشند. به صورت سنتی، هر زن پس از ازدواج با نام خانوادگی همسر شناخته می‌شود؛ و این نام خانوادگی جدید به این معناست که نام او از برگه هویتی خانواده پدری حذف می‌شود و به جایش ردیفی با عنوان X نوشته می‌شود. سپس برگه هویتی جدید _با ستونی برای مرد و ستونی برای زن و ستونی برای فرزند یا فرزندان_ صادر می‌شود. به این ترتیب تمامی مبادلات بانکی یا کارتهای هویتی مثل گواهینامه رانندگی، مسائل مربوط به تأمین اجتماعی و اشتغال و بازنشستگی و کارهای قانونی او باید با نام جدید صورت بپذیرد. به این صورت نام خانم موریتا پس از ازدواج با آقای یونِدا از Tokoyo MORITA تبدیل به Tokoyo YONEDA شده بود. در صورت جدایی زن و شوهر، این نام دوباره به حالت قبل برگشته و همه مدارک باید تغییر کند؛ و برای عوض کردن آنها باید مبلغ ۲,۲۵۰ ین (معادل ۵۰۰ دلار) پرداخت شود. نرخ طلاق در جامعه ژاپن ۳۰ درصد است.
به گفته خانم موریتا در سال ۱۹۹۵ میلادی لایحه‌ای به مجلس ژاپن ارائه شده برای اینکه زنان بتوانند نام خانوادگی خود را انتخاب کنند و در کارهای قانونی از همان نام استفاده کنند، اما با وجود گذشت ۲۹ سال هنوز به نتیجه نرسیده است. زنان می‌توانند با درخواست از محل کار یا کارفرما و توافق به صورت مشروط از نام خانوادگی خود که به آن شناخته و با آن بزرگ شده اند استفاده کنند، اما در مورد کارهای بانکی و امور مالی باید از نام خانوادگی شوهر که در قانون به آن شناخته می‌شوند استفاده کنند.
او در ادامه افزود در گذشته و تا قبل از جنگ جهانی دوم سیستم خانوادگی ژاپن به این صورت بود که پدر مسئولیت تصمیم گیری همه چیز را داشت، حتی ازدواج دخترانش. اما بعد از ۱۹۴۷ و تغییر قانون دختران بعد از سن ۱۸ سالگی می‌توانستند خودشان برای ازدواج خود تصمیم بگیرند. هرچند واحد خانواده همچنان به صورت جدولی باقی بود و افراد به صورت جداگانه و فردی شناسنامه ندارند. این سیستم هنوز در چین و ژاپن و تایوان برقرار است. این تغییر نقش تا دهه ۱۹۹۰ به سیستم سرمایه داری و اقتصاد ژاپن بسیار کمک کرد، چرا که به این ترتیب زنان می‌توانستند پس از ازدواج به کار بیرون خانه ادامه بدهند. تا قبل از آن مردان در بخش عمومی و بیرون خانه کار می‌کردند و نقش زنان در بخش خصوصی خانواده در کنار پدربزرگ و مادربزرگ و فرزندان تعریف می‌شد، چنانچه به گفته ایشان برنامه‌های تلویزیونی سال‌ها در حال پخش است که خانواده ایده آل ژاپنی را نمایش می‌دهد: پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ و دو یا سه فرزند. و این برنامه سالهاست با همین صورت در حال پخش است و بر عکس جامعه ژاپن تغییری نکرده است.
به گفته خانم موریتا قبل از جنگ جهانی دوم ۳۰ درصد از زنان ژاپنی بیرون خانه کار می‌کردند، اما امروز این رقم به ۷۰ درصد رسیده است. ۲۸ درصد مردان ژاپنی هرگز ازدواج نمی‌کنند، این رقم در مورد زنان ۱۷ درصد است. اما در مورد کسانی که در مشاغل رسمی شاغلند این نسبت معکوس می‌شود، به این ترتیب که ۲۴ درصد زنان و ۱۹ درصد مردان تا پایان عمر مجرد می‌مانند، در واقع زنان تمایلی به ازدواج با مردانی که حقوق کمتری می‌گیرند ندارند. چون قوانین مالی خانواده محور است، زنان و مردانی که تک نفره زندگی کرده و ازدواج نمی‌کنند برای مسائل تأمین اجتماعی و بازنشستگی دچار مشکل می‌شوند. نداشتن هویت فردی قانونی و تعریف هر فرد ذیل عنوان خانواده مشکلاتی به وجود می‌آورد، به عنوان نمونه سابقاً بیمه سلامت برای خانواده به صورت دفترچه بوده و در صورتی که دو نفر از اعضای خانواده همزمان نیاز به بستری در بیمارستان یا کارهای درمانی پیدا می‌کردند دچار مشکل می‌شدند؛ که برای حل این مشکلات امروز برای هر نفر یک کارت بیمه سلامت صادر می‌شود.
تغییر الگوی زندگی خانوادگی و اشتغال بیشتر زنان بیرون از خانه، اهمیت مسئله هویت فردی برای زنان را بیشتر نشان می‌دهد؛ بسیاری از زنانی که در سمت‌های دانشگاهی کار می‌کنند و دارای تالیفات و مقاله‌هایی هستند، نسبت به این تغییر نام معترض اند؛ چراکه به نام خانوادگی خود شناخته شده اند و در صورت تغییر این نام تمامی فعالیت‌های علمی و شغلی شأن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. الگوی مالی خانواده از حالتی که مرد عهده دار همه هزینه‌ها باشد به حالتی تغییر کرده که زن و مرد شاغل پس از ازدواج حساب مشترکی برای خانواده دارند، و باقی حقوق در اختیار خودشان باقی می‌ماند.
در پایان نشست چند نفر از حاضران و دانشجویان پرسش‌هایی مطرح کردند، خانم موریتا در پاسخ اولین سوال که از آمار زنان معترض و فعالیت آنان و راه قانونی برای بیان این اعتراض بود گفت مجلس ژاپن هر سال نظرسنجی می کرده و نتایج امسال این نظرسنجی نشان می‌دهد که ۷۰ درصد زنان ژاپنی درخواست حفظ نام خانوادگی خود پس از ازدواج را دارند. هرچند به لحاظ اجتماعی اگر زنی درخواست این را داشته باشد که نام خانوادگی خود را حفظ کند، والدین شوهر ناراحت می‌شوند؛ اما موردی بوده که زن شکایتی در دادگاه مطرح کرده و درخواست کرده که برای خود نام خانوادگی پدربزرگ و مادربزرگ مادری خود را انتخاب کند تا نامشان از میان نرود.
وی در پاسخ این پرسش که آیا شده تا به حال مردی نام خانوادگی خود را تغییر دهد؟ گفت در ۹۵ درصد موارد از نام خانوادگی شوهر استفاده می‌شود، در ۵ درصد موارد و در صورتی که خانواده زن نامدار و بزرگ و اصطلاحاً جزو اشراف باشند، شوهر نام خود را به نام خانوادگی زن تغییر می‌دهد.
کد خبر 6094260
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود